Geluk bij een ongeluk: Vrouw van Henk Bres kreeg verkeerde diagnose

In mei vorig jaar ontdekten Henk en Corry bij toeval dat zij ziek is. Dat maakte hij in september in zijn column in de Posthoorn bekend. ‘De huisarts zei tegen Corretje ‘We zullen jouw bloed ook maar eens laten nakijken’.’ De uitslag daarvan bleek niet goed te zijn. Na vele onderzoeken bleek dat Corry een agressieve vorm van maagkanker had die was uitgezaaid naar de botten. ,,Dat was behoorlijk heftig nieuws. Ik vroeg ze: wat is de levensverwachting? Nou, dat was nog geen jaar. Dan ben je even helemaal de weg kwijt. Alsof de wereld ineens instort", vertelt Henk aan het ANP.

Het stel besloot om nog niet te beginnen met een chemokuur, maar in plaats daarvan gebruik te maken van cannabis, iets waar kankerpatiënten soms baat bij hebben. Dat leek inderdaad aan te slaan, want na maanden was er nog niets veranderd. ,,De dokter zag het ook", zegt Henk. ,,Hij zei: 'je ziet er nog steeds zo goed uit'. Wij dachten dat het aan die cannabis lag."

De toestand van Corry is een raadsel voor de doktoren. Haar diagnose 'nog een paar maanden te leven' blijkt niet van toepassing. Ook nieuwe onderzoeken en scans zorgen voor vraagtekens. ,,Ze zeiden: ze had allang dood moeten zijn of in ieder geval op haar sterfbed moeten liggen.'' 

Maar na een second opinion en nog meer onderzoeken kwam het antwoord. ,,De kanker die ze zochten was heel moeilijk te ontdekken. Het was geen agressieve maagkanker uitgezaaid naar de botten maar een milde vorm van borstkanker uitgezaaid naar de maag en de botten. De diagnose was wel goed, maar het soort kanker, daar hebben ze zich in vergist", vertelt Henk, die direct de levensverwachting van zijn vrouw wilde horen. ,,Toen keek de arts ons met tranen in de ogen aan en ze gaf ons een knipoog: nog jaren, JAREN!"

Geen maanden, maar jaren dus. ,,Je bent echt acht maanden door een hel gegaan", blikt hij terug. In alles wat hij en Corry de afgelopen maanden deden, vroegen ze zich af of het misschien wel de laatste keer was. ,,Toen ze na kerst de kerstboom ging aftuigen bijvoorbeeld", aldus Henk. ,,Toen zaten we allebei te huilen. Misschien was het wel onze laatste kerstboom.''

Henk geeft aan dat hij het nog niet allemaal beseft. Hij heeft in ieder geval met zijn vrouw een tatoeage laten zetten. Twee vuisten die elkaar een boks geven komen op hun rug. Het ontwerp hebben ze niet zomaar uitgekozen: ,,Iedere morgen en avond zeggen we tegen elkaar: we gaan er voor en dan geven we elkaar een boks", legt Henk uit. "En straks gaan we nog een keer terug voor een klein wietplantje erbij. Want ik denk nog steeds dat dat ook geholpen heeft."

Elke ochtend up-to-date met het laatste nieuws uit Den Haag en omstreken? Schrijf je hier gratis in!