Roest leeft mee met Pedersen: Heel vervelend voor hem

,,Toen zag ik Sverre Lunde Pedersen op het ijs liggen. Ik wilde natuurlijk niet gaan juichen, dat doe je niet. Ik was er bovendien niet gelijk van overtuigd dat de wereldtitel op dat moment voor mij zou zijn.''

Pedersen krabbelde na zijn knullige valpartij aangeslagen overeind en begon wanhopig aan een inhaalrace, die hem nog wel langs zijn ploeterende tegenstander Sven Kramer bracht, maar niet meer langs Roest in het eindklassement. ,,Ik vind het heel vervelend voor Sverre, dat gun ik hem niet. Hij reed juist zo'n sterk toernooi hier. Aan de andere kant moet en mag ik ook blij zijn voor mezelf.''

Roest, leider na de eerste WK-dag, dacht dat hij op de 1500 meter zijn titelkansen had verspeeld. Hij gaf op de schaatsmijl, waarop hij vorige maand olympisch zilver behaalde, liefst 1,54 seconde toe op zijn tegenstander Pedersen. ,,Nee, die 1500 meter liep niet lekker, ik had geen goede benen, het leek wel of ze op ontploffen stonden. En toen moest ik op de laatste kruising ook nog inhouden voor Pedersen. Dat kostte me nog meer tijd.''

Roest herpakte zich echter goed op de 10.000 meter. ,,Dat vond ik wel mooi van mezelf. Ik begon bewust rustig en gaf pas in de laatste tien ronden vol gas. Maar ik had na mijn race zeker niet het idee dat ik nog wereldkampioen zou worden.''

De nieuwe kampioen sprak mooie woorden over zijn ploeggenoot en trainingsmakker Kramer, de onttroonde titelhouder. ,,Hij blijft voor mij een held, ik kijk nog steeds tegen hem op. Hij zal er de volgende winter weer staan.''