Paralympisch snowboarder Bibian Mentel hoopt op meer dan negen levens

Negen keer kwam de kanker terug in het lijf van Mentel (45). Ze moest een onderbeen laten amputeren en liet afgelopen december nog een nekwervel vervangen om zo de vrees voor een dwarslaesie weg te nemen. Reden genoeg om de olympische droom van Zuid-Korea te laten varen? Daar denkt ze zelf heel anders over. ,,Ik hoop op meer dan negen levens'', vertelt ze glimlachend.

Die glimlach is een soort handelsmerk. Zelfs als ze kotsmisselijk in bed ligt lacht ze lief naar haar man Edwin Spee, die haar een uitgebreid assortiment aan medicijnen komt brengen, samen met een in stukjes gesneden boterham met geitenkaas. Spee is naast haar partner ook haar coach, trainer en op veel momenten dus ook haar verzorger. De impact op hun relatie lijkt minimaal.

Ondanks de tegenslagen is Mentel, die vandaag de Nederlandse vlag draagt tijdens de openingsceremonie van de Paralympische Spelen, nooit een slachtoffer. In het portret over haar leven wordt duidelijk dat deze positieve kijk op het leven haar deels is ingegeven door haar moeder, die met wijze levenslessen strooit. 'Niet stikken in je tranen!' 'Niet vallen, maar staan!' Vallen is iets wat Mentel te allen tijde wil voorkomen. Op haar snowboard,  waar ze haar nek kan breken, en in het dagelijks leven waar ze bang is om ten onder te gaan en haar zoon (13) niet volwassen kan zien worden. 

De aanloop naar de Spelen was niet makkelijk. In juni vorig jaar werd bij haar voor de negende keer kanker geconstateerd. Deze keer was het anders. 'Uitbehandeld' zei haar arts, bij wie ze al ruim vijftien jaar onder behandeling is. Ze konden het het niet geloven. ,,Mama? Ga je nu dood?'' vroeg haar zoontje bij thuiskomst. ,,Ik ben het niet van plan.''

Er volgde een strijdplan, het glas is immers altijd half vol bij Mentel. Een nieuwe MRI-behandelmethode in het VU-medisch centrum bood hoop. Onderweg naar de laatste bestraling wordt er keiharde heavy metal gedraaid. 'Burn mother f*cker burn!' schalt het door het kleine autootje waar trots op de deuren staat dat er een olympische sporter in rijdt. De kuur sloeg aan. De Spelen lagen weer binnen handbereik. 

In de nacht van 12 maart gaat de 45-jarige laten zien of ze het nog in zich heeft. Ze verdedigt de gouden medaille die ze vier jaar geleden won in Sotsji. Het snowboarden zelf kan ze niet zijn verleerd. In februari 2017 liet ze het nog zien toen ze in het Canadese Big White opnieuw de wereldtitel op de snowboardcross won. Ze oogstte grote bewondering bij de Canadezen. De vraag voor Pyeongchang is dus niet of zij het nog kan, maar of haar lijf het nog kan. 

Bibian Mentel: negen levens, 21.00 uur, NPO 2