‘De natuur is een restaurant’

Natuurlijk denken we bij het thema van de Boekenweek meteen aan de beginregels van een van de beroemdste gedichten uit de Nederlandse literatuur: De Dapperstraat van J.C. Bloem. 'Natuur is voor tevreden en legen, en dan: wat is natuur nog in dit land?'

Een vriend van mij merkte ooit op dat dit lijkt op een grapje van Woody Allen, die in zijn film Annie Hall twee bejaarde dames citeert die samen in een resort verblijven en klagen over de maaltijden. 'Het eten hier is echt verschrikkelijk', zegt de een, waarop de ander antwoordt: 'Ja, en je krijgt ook zulke kleine porties'. 

In zijn gedicht legt Bloem uit dat voorspelbare lieden geraakt kunnen worden door een of ander landschapje of zogenaamd mooie natuurverschijnselen, maar dat hij met zijn tere dichtersziel juist schoonheid ziet in 'grauwe stedelijke wegen' en in de 'in kaden vastgeklonken waterkant’. 'Alles is veel voor wie niet veel verwacht', houdt hij ons voor. 'Het leven houdt zijn wonderen verborgen tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat'. Dit alles heeft de dichter overdacht, verregend, op een miezerige morgen, domweg gelukkig, in de Dapperstraat. 

Bloem staat in een rijke traditie van schrijvers die zich in de loop der tijden badinerend hebben uitgelaten op alles wat met het leven buiten de grote stad te maken heeft. Natuur is dat waar je doorheen komt als je van de ene metropool naar de andere reist, was en is een opvatting van veel literatoren en poëten. Of zoals Willem Kloos, de vader der Tachtigers, ooit schreef: 'Natuur is mooi, maar ik moet er wat te drinken bij hebben'. En dit citaat doet weer denken aan een uitspraak van Woody Allen: 'I love nature, I just don’t want to get any of it on me' (ik hou van de natuur, ik wil alleen niets ervan op me hebben). 

Een andere grap van Allen luidt: 'I’m at two with nature', wat vertaald betekent ‘ik ben twee met de natuur’ (een spitsvondige variant op 'ik ben één met de natuur'). In de al eerder genoemde film Annie Hall legt Woody Allen uit dat voor hem de natuur vooral spinnen, slakken en beestjes is, en grote vissen die kleine vissen eten, dieren die andere dieren verorberen. 'For me, nature is like an enormous restaurant', aldus Woody, een uitspraak waar menig dichter het mee eens zal zijn.

Voor vier personen

24 slakken (uit blik of via kweker, internet of de speciaalzaak)

4 el gesneden bieslook

4 el gehakte peterselie

4 tl knoflook, gepureerd

4 tl gember, gepureerd

4 mespuntjes kerrie

4 scheutjes pernod

4 scheutjes sojasaus

4 dl room

4 dl kippenbouillon

veel boter

Speciaal voor alle natuurliefhebbers vandaag een gerecht met slakken, een schotel van kookheld Jon Sistermans, opgetekend door zijn protegé Rik de Jonge van restaurant Madeleine in Utrecht. 

Breng de room en bouillon aan de kook in een steelpan. 

Gooi er steeds wat stukjes boter bij, gebruik een staafmixer tot een dikke saus ontstaat. 

Pak een andere steelpan, doe hier de slakken in (zonder huisje). Voeg de pernod en sojasaus toe en breng langzaam aan de kook. 

Als de slakken warm zijn, vocht afgieten en de botersaus erbij doen. Voeg de overige ingrediënten toe (bieslook, peterselie, kerrie, knoflook, gember). Breng aan de kook, misschien nog een snuf zout. 

Direct serveren, het liefst in de natuur! Neem er wat te drinken bij.

Klik hier voor video’s met handige keukentips, snelle trucs en makkelijke recepten.