'Knusse verpleeghuisje' in brief Hugo Borst staat in Piershil

Lijstjes afvinken van doorlopen procedures? Niet bij De Herbergier in het Hoeksche Waardse dorp. ,,Wij doen in dit huis niet aan vinken, we hebben een parkiet'', grijnst Gerard Vonk. Waarmee De Herbergier, waar zestien bewoners met geheugen- en psychiatrische problemen, ook meteen afwijkt van veel andere zorginstellingen. Huisdieren zijn welkom. Door de woonkamer dartelen twee honden.

De blijmoedige sfeer bij De Herbergier viel Borst, die geregeld in zijn AD-column schrijft over zijn dementerende moeder, op. Hij bracht er drie weken geleden een bezoek, nadat een medewerker hem had gemaild dat er ook verpleeghuizen zijn waar het personeel wel de tijd heeft voor patiënten.

Voor de bewoners staan altijd vier verzorgers klaar. ,,Om half elf 's ochtends zijn ze gewassen en aangekleed'', vertelt Vonk. ,,Daarna doen medewerkers dingen met ze, net wat ze leuk vinden en kunnen: wandelen, een huishoudelijk klusje of muziek luisteren bijvoorbeeld.''

Gasten
De Herbergier noemt ze stug gasten en geen patiënt. ,,Wij willen dat ze het hier zo goed mogelijk naar hun zin hebben. Daar doen we alles voor'', zegt Bruijne. ,,We bieden verpleeghuiszorg, maar vinden daarnaast andere dingen ook heel belangrijk. Wij kennen de gasten goed. Dat is onze kracht. Wij voelen ons hier een groot gezin.''

In de woonkamer staat een piano. Bruijne: ,,Otto, een vrijwilliger, speelt er elke woensdag op en dan zingt iedereen mee. Dan is het hier echt een feestje.''

Natuurlijk zijn er protocollen, onder meer voor de medicatie en de bevoegdheden. Een uitgebreide administratie van de werkzaamheden is er niet. ,,Dat gaat ten koste van de tijd die we willen vrijmaken voor onze gasten. Als je je met elkaar bewust bent van wat je doet en dit bespreekt, wordt de kans op fouten niet groter'', zegt Vonk, die voorheen bij een psychiatrische instelling werkte. 

,,Het geld dat beschikbaar is voor een gast is hetzelfde als in grote verpleeghuizen, maar daar hebben ze meer kosten aan overhead als managers en coördinatoren. Bovendien kijken we anders aan tegen het opstellen van bijvoorbeeld zorgleefplannen voor gasten. Die raken snel gedateerd. Wij werken met een geplastificeerde zorgkaart, die we telkens actualiseren en op de badkamer van de gast zetten. Zo weet de medewerker wat de gast nodig heeft. Natuurlijk kunnen daarbij fouten worden gemaakt. Daar praten we rustig over.''

Rotterdammer Paul Favier, een van de bewoners van De Herbergier, is vol lof: ,,Ik word hier goed verzorgd en ik krijg de ruimte om dingen te doen. Laatst zijn we naar het ss Rotterdam geweest. Wauw, wat was dat geweldig.''